Dit najaar ben ik een aantal keren in Zwartsluis geweest, ook voor Poëzie van binnen naar buiten, waarvoor ik eerder in Amsterdam werkte.
Dan trekken we er met scholieren op uit, gaan we naar een bedrijf of instelling en daar schrijven zij dan over (in Amsterdam het gemeentehuis en cultureel en omroepcentrum Vondel CS).
In Zwartsluis gingen we naar een hotel en naar een biologische boerderij.
Met scholieren én poëzie het leven in, deze keer niet in de stad maar op het land. Een hotel als familiebedrijf en een biologische boerderij als ultramoderne onderneming.
Al woonden deze leerlingen niet in Amsterdam maar in Zwartsluis, ook hier klaagden ze vooral over de stank op de boerderij. Mij viel vooral op hoe ‘clean’ en makkelijk onderhoudbaar alles eruit zag, efficiënt georganiseerd, niets dan moderne apparatuur, een zaaltje voor lezingen op de eerste verdieping, met een smartboard en ramen die uitkeken op de goed geoutilleerde stallen met koeien. High tech in de polder, letterlijk. Helemaal 2015. Dat hotel trouwens ook, met streekfunctie. Terrassen aan het water, restaurant, conferentiezaal, feestzaal, schuifdeuren die ruimtes kunnen vergroten en verkleinen, en een bowlingbaan. Op zo’n baan kom ik nooit maar ik ben nu wel in de ingewanden geweest met stellages en takels en weet ik wat. We kregen een rondleiding van de directeur zelf, met de gemoedelijkheid die bij de familiesfeer hoort. Wel stevig en serieus, alles wordt op alles gezet om er wat van te maken. En natuurlijk is er ‘de oude mevrouw’ van de familie, de mater familias, die alles vanaf de achtergrond goed in de gaten houdt. ook al is haar zoon de huidige directeur inmiddels een man van begin vijftig of iets dergelijks.
In dit alles school natuurlijk genoeg poëzie, en dat is er ook zeker uitgekomen. Uiteindelijk worden er weer kaarten gemaakt met de beste gedichten erop, die de bedrijven zelf ook weer kunnen gebruiken.
Een voorbeeld, over de boerderij:
Ik zou wel willen
dat de ochtend lichtgroen was
lopen door de wei
slapen in het gras
en ’s avonds slapen
in het avondvuur
dat gedoofd wordt
door regen en water
en dat de ochtend opnieuw begon
Ik zou wel willen dat ik sliep
in het lichtgroene water
dat door het gras
gekleurd is
Brian
En over het hotel deze nog even:
Samen in bed
gezellig in de hotelkamer
allemaal vreemden
in een warme kamer
gezellig samen drinken
dronken de trappen op
lekker gaan slapen
zzzzzzzz
Een gedicht van een meisje, niet het beste, niet iedereen kan de beste zijn. Dat geeft niet, wel een verwijzing naar een voorval, vermengd met wat fantasie. Leraren vonden het grappig, en wat hoor ik nu? Ouders hebben hierover problemen gemaakt. We hebben hier te maken met streng christelijk gebied, ik weet niet hoe dat precies ligt.