Direct na de herfstvakantie een lekker levendige week gehad, met lessen in Heerlen en in Haarlem. En midden in de week op woensdag een ochtend in de bibliotheek van Katwijk, waar vier groepen van het Andreascollege om de beurt langskwamen.
Lekker, in een bibliotheek, tussen de boeken, zo komen de scholieren toch bij jou op bezoek.
Mij was gevraagd te vertellen over mijn schrijversschap en aandacht te besteden aan het onderwerp ‘groepsdruk’ in mijn werk, vanwege een schoolproject daarover.
Zo’n vraag om je werk eens vanuit een bepaalde invalshoek te bekijken is heel prettig, het geeft een originele impuls aan je voorbereidingen. En ja, ‘groepsdruk’ zit echt wel in mijn werk, op allerlei manieren, er is van alles over te vertellen en ik las met veel plezier het eerste hoofdstuk van ”De vijfde jongen’ voor. Daar kan ik altijd veel in kwijt, maar die bedding van de ‘groepsdruk’ was heel geschikt, ook om verder op door te praten.
Ook in mijn nieuwe boek komt ‘groepsdruk’ voor, goed beschouwd door het hele verhaal heen in allerlei gedaantes.
In Katwijk las ik ook uit ‘Het jaar van de veranderingen’ en ‘Het jaar van de onthullingen’ en alles bij elkaar kon ik telkens toch in een klein uurtje wel een beeld van mijn schrijverschap schetsen: onderwerpen die in de samenleving spelen het moderne én tijdloze belang geven dat ze verdienen. Me werkelijk verdiepen in personages en situaties die ertoe doen en die onze nieuwsgierigheid en denkkracht verdienen. De kracht van het verhalen vertellen en de taal volledig benutten.
Gelukkig kon ik al een fragment laten zien van het filmpje over het tweeluik ‘het jaar van de veranderingen’ en ‘het jaar van de onthullingen’ dat ik met leerlingen van het Haarlemcollege heb gemaakt. Dat was net op tijd klaar, goed om leerlingen te laten zien hoe andere scholieren met de verhalen aan de slag zijn.
Op de avond van dezelfde dag, 31 oktober, zag ik de theatervoorstelling ‘in koud water’, gemaakt naar één van mijn lievelingsboeken, ‘Huis aan het einde van de wereld’ van Michael Cumnningham (‘A home at the end of the world’).
Hoe je met vier spelers een hele familieroman tot leven kunt wekken, met behulp van treffende monologen, dialogen, situaties en momenten. Kwestie van scherpe en sterke keuzes maken. Genoten van twee beginnende acteurs van wie we meer gaan horen: Matthijs van de Sande Bakhuijsen en Reinout Scholten van Aschat , twee telgen uit gerenommeerde toneel- en kunstgeslachten.